Blog: Wat nou Fifa?

Dierentuinen, pretparken, musea. Abonnementen, museumjaarkaarten, kortingsbonnen, spaaracties. Wat hebben we samen met onze kids veel dagjes uit gedaan. Wat hebben we veel dieren gezien. Wij als ouders kenden de weg in de dierentuin, maar onze kids wisten vaak de kortste weg. “Nee, niet die kant op. Daar zijn de olifanten, die hoeven we vandaag niet te zien. Als we hier naar rechts gaan komen we snel bij de cheeta’s en tijgers.” Wat hebben de jongens veel proefjes gedaan en technische snufjes uitgeprobeerd, zoals een molentje op zonne-energie maken bij Nemo. Ik herinner mij de dolfijnen- en zeeleeuwenshows in het Dolfinarium. Wat waren die gezinsuitjes heerlijk. Genieten van het samenzijn, genieten van de activiteiten, van het samen iets beleven. Als ik de foto’s terugkijk van al die leuke gezinsuitjes, verlang ik er naar terug. Waar blijft de tijd?
Nu zit ik hier op de bank en probeer mijn tienerzoons mee te krijgen naar iets. Het maakt niet veel uit wat, als we maar als gezin iets leuks kunnen doen volgend weekend. “Ja het kan, maar het hoeft niet”, zegt de jongste. “Van mij hoeft het niet”, zegt de oudste. Hij blijft net zo lief thuis. De jongste gaat al met een vriend naar de film dit weekend. De oudste gaat over een paar weken naar een voetbalwedstrijd met zijn oom. “We hebben ook tijd nodig voor de Weekend League van Fifa op de spelcomputer”, weten ze mij duidelijk te maken.
“Wat nou Fifa,?” denk ik bij mezelf. Ik wil iets beleven met mijn gezin in de echte wereld graag! Ik wil oogcontact in plaats van 2 koppies gericht op een scherm! Het weekend breekt aan en weet je hoe het er die dag uitziet bij ons thuis? Onze twee zoons zijn in hun sas met Fifa . “Yes!”,klinkt het vanuit de zithoek. Onze tienerzoons zijn weer een niveau hoger met voetbal op de playstation. Mijn man en ik maken een wandeling, heerlijk naar buiten en onderweg bijpraten. Weer thuis aangekomen, zet ik thee en mijn man snijdt de cake aan, die de jongste vanochtend gebakken heeft. De jongens nemen even pauze van hun Weekend League. We kletsen gezellig met elkaar in de zithoek en genieten ondertussen van de thee en overheerlijke zelfgebakken cake. Dan dient een andere fifa-speler zich online aan. “We moeten weer voetballen, mam.” Ze pakken hun controllers en ik kijk even mee naar de wedstrijd. Ik doe het ze niet na, zo beheerst de bal overspelen en doelpunten maken. Mijn man pakt zijn tablet. Terwijl ik , even later, opkijkend van mijn boek om me heen kijk denk ik bij mezelf: “Weet je dat ik dit ook prima vind? We zijn als gezin bij elkaar. Ieder doet zijn ding en ieder geniet van de ontspannen middag.”

Deze blog is geschreven door Schrijvmeisje.

Ik ben getrouwd en moeder van 2 tienerszoons. Een van mijn zoons heeft speciale zorg nodig. Op de website van het CJG Ermelo kun je de komende tijd mijn blogs lezen, die gaan over opvoeden en opgroeien in de breedste zin van het woord.

Meer blogs van mij lezen? Ga naar: https://blogvanschrijvmeisje.wordpress.com