De vaderschapstest, of de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap, is een laatste mogelijkheid om een familierechtelijke band tot stand te brengen tussen de biologische vader en het kind.
Het gebeurt wel eens dat vaders hun vaderschap niet willen erkennen. In dat geval, maar ook wanneer de moeder geen toestemming wil verlenen voor de erkenning van het kind door de vader, kan het kind later alsnog via een gerechtelijke procedure de familierechtelijke band met de vader laten vastleggen.
Een gerechtelijke vaststelling van het vaderschap kan alleen door de moeder of door het kind aangevraagd worden.
Als de moeder of het kind een verzoek heeft ingediend tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap, kan er DNA worden afgenomen voor onderzoek. Dit gebeurt alleen als het aannemelijk is dat de man inderdaad de vader is. Mocht hij het DNA-onderzoek weigeren, dan kan de rechter het DNA-onderzoek bij hem afdwingen.
Wanneer het vaderschap gerechtelijk is vastgesteld, heeft dit gevolgen voor de band met het kind. De vader wordt onderhoudsplichtig, en het kind erft van hem en kan zijn naam krijgen. Het kind krijgt ook de Nederlandse nationaliteit als de vader Nederlander is en het kind een buitenlandse moeder heeft.
Het kan zijn dat deze tekst (nog) niet helemaal klopt volgens de laatste RIVM-Richtlijnen. Houd bij het opvolgen van onze tips en adviezen altijd rekening met deze richtlijnen om verspreiding van het coronavirus tegen te gaan.